18 lutego 1935 roku wykonano wyroki śmierci na agentkach polskiego wywiadu: Benicie von Falkenhayn i Renate von Natzmer

18 lutego 1935 roku wykonano wyroki śmierci na agentkach polskiego wywiadu: Benicie von Falkenhayn i Renate von Natzmer

Renate von Natzmer, Rotmistrz Jerzy Sosnowski von Nałęcz, Benita von Falkenhayn Renate von Natzmer, Rotmistrz Jerzy Sosnowski von Nałęcz, Benita von Falkenhayn

Rotmistrz Jerzy Sosnowski von Nałęcz, oficer polskiego wywiadu, obydwie panie poznał w Berlinie. Właśnie tam budował sieć agentów. W tym celu odnawiał kontakty z dawnymi znajomymi z zawodów jeździeckich. Wyścigi cieszyły się dużą popularnością wśród śmietanki towarzyskiej Berlina, a Sosnowskiemu zależało na wejściu do towarzystwa. Właśnie na zawodach jeździeckich poznał pierwszą z agentek, Benitę von Falkenhayn, żonę kawalerzysty Richarda von Falkenhayna. Udanemu i dostatniemu życiu małżonków kres położył wypadek na torze wyścigowym podczas zawodów jeździeckich. Falkenhayn przeszedł na rentę inwalidzką. Rodzina popadła w ubóstwo.

Zafascynowana Sosnowskim Benita została jego kochanką i agentką. Z dużym powodzeniem wykorzystywała swoje znajomości dla celów werbunkowych. Rozwiedziona w 1930 roku z von Falkenhaynem, wyszła ponownie za mąż w 1932 roku za Josefa von Berga, konstruktora silników lotniczych. Nadal blisko współpracowała z Sosnowskim.

28 lutego 1934 roku została aresztowana w swoim berlińskim mieszkaniu przez funkcjonariuszy Gestapo. Przesłuchania doprowadziły do jej oskarżenia o szpiegostwo.

Mąż Benity, inżynier von Berg, był zaufanym i bardzo cenionym przez Niemców konstruktorem. Pracował nad nowymi rozwiązaniami technicznymi w lotnictwie. Jego małżeństwo z osobą oskarżoną o szpiegostwo należało jak najszybciej przerwać. W tym czasie został orzeczony rozwód.

Renate von Natzmer jako osiemnastolatka wyjechała z rodzinnego Borkowa do Berlina, gdzie podjęła pracę jako pielęgniarka. Dzięki protekcji stryja, inspektora w referacie wojsk zmechanizowanych, została zatrudniona w Ministerstwie Reichswehry, w Ministerstwie Wojny Rzeszy .Podjęła współpracę z polskim wywiadem w Berlinie zwerbowana dzięki pomocy Benity von Falkenhayn. Początkowo również była kochanką Jerzego Sosnowskiego. Dzięki dokumentom dostarczonym przez von Natzmer polski wywiad poznał szczegóły tajnej współpracy wojskowej pomiędzy Niemcami i ZSRR.

16 lutego 1935 roku Renate von Natzmer i Benita von Falkenhayn zostały uznane za winne zdrady i skazane na karę śmierci. przez ścięcie toporem. Hitler odrzucił ich prośbę o ułaskawienie oraz prośbę Sosnowskiego o zgodę na zawarcie z Benitą związku małżeńskiego, co mogło spowodować zamianę kary śmierci na dożywocie. Obie skazane zostały stracone 18 lutego 1935 roku, o godzinie szóstej rano, w więzieniu Berlin-Plötzensee.

Sosnowski wraz z grupą polskich szpiegów przetrzymywanych w Niemczech został po ponad roku wymieniony na szpiegów niemieckich ujętych w Polsce.

Głos niepodległości

Głos niepodległości

Jarosław Kaczyński, Antoni Macierewicz, Piotr Naimski, Bohdan Cywiński, Jakub Karpiński

Niektórzy z autorów "Głosu niepodległości" sprawują dziś bardzo wysokie funkcje w państwie. Zaczynali działalność społeczną i pisarską w kraju znajdującym się w sowieckich okowach, ale już wtedy rozważali sposoby wybicia się na niepodległość oraz metody rządzenia, gdy Ojczyzna odzyska wolność.

 

Komentarze (0)

  • Podpis:
    E-mail:
  • Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za ich treść. Wpisy są moderowane przed dodaniem.

Zamknij X W ramach naszego serwisu stosujemy pliki cookies. Korzystanie ze strony bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym.