Kościół na straży polskiej niepodległości – przeszkody, mity i konsekwencje, o których dziś nie wiemy
Abp Zygmunt Szczęsny Feliński (1822–1895), święty Kościoła katolickiego, był jedną z najważniejszych osób duchownych w Polsce XIX w. Aktywnie wspierał powstanie styczniowe pisząc nawet odważne listy do cara i domagając się od niego niepodległości dla Polski. Kościół Polski w XIX wieku znajdował się między młotem a kowadłem. Obrona wartości nadrzędnych, takich jak suwerenność ducha, w świetle rzeczywistej obawy przed opuszczeniem parafii i wiernych była nie lada dylematem. „Jeśli były przykłady głębszej zgodliwości księży wobec zaborców, to częstokroć były one podyktowane rzeczywistą obawą przed pójściem na zsyłkę i zostawieniem parafian”– zaznacza dr hab. Martyna Deszczyńska, współautorka książki „Kościół na straży polskiej niepodległości”.
Wielką zasługą Kościoła było utrzymanie mimo zakazów zaborców, zwłaszcza prawosławnej Rosji i protestanckich Prus, łączności ze Stolicą Apostolską. Mimo tego duchowni nie zawsze mieli możliwość kontaktu przez swoich przełożonych i szybkiego zapoznania się z dyrektywami ze strony papiestwa.
W 1830 roku wybuchło Powstanie Listopadowe. Rosja pokazała ten fakt jako bunt rewolucyjny, a nie bunt przeciwko niesprawiedliwości. Obraz powstania w Europie się zmienił. Polacy dołączyli do grona buntowników ultrademokratów, ale prawda była inna. Zadaniem Kościoła było duszpasterstwo.
Kościół na straży polskiej niepodległości
Kiedykolwiek niepodległość Ojczyzny była zagrożona, Kościół stawał po stronie Polski. Czas próby nigdy nie był jednak większy niż w XIX i XX w., kiedy Polska na 123 lata zniknęła z map świata, a następnie musiała się zmierzyć z zabójczą nawałnicą niemieckiego i sowieckiego totalitaryzmu. Przez te trudne czasy Polska nigdy się nie poddała.
„Prosiłabym o nieprzykładanie współczesnej miary do zjawisk sprzed stu, dwustu lat, bo trzeba widzieć zawsze problem konceptualnie” – przestrzega dr Deszczyńska w wywiadzie dla portalu prawy.pl.
„Za wsparcie w spisku groziło pozbawienie święceń, odarcie z sakry biskupiej, wyjazd na Syberię czy do centralnej Rosji. Groziła także niwelacja dorobku całego życia tej postaci w kategorii społecznej”– dodaje. Przykładem duchownego, który próbował „dogadać się” z Rosją nie zaprzedając wiary w niepodległość Polski, był arcybiskup warszawski Zygmunt Szczęsny Feliński, który za swoją walkę zapłacił dwudziestoletnią zsyłką w głąb Rosji.
Więcej w wywiadzie
https://prawy.pl/100330-zaslugi-kosciola-katolickiego-dla-polski-w-xix-wieku/
a także w naszej książce
„Kościół na straży polskiej niepodległości” dr hab. Martyna Deszczyńska, prof. Andrzej Nowak
Komentarze (0)
Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników serwisu. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za ich treść. Wpisy są moderowane przed dodaniem.