Konserwatyści odnieśli kolejne trzy miażdżące zwycięstwa w europejskich wyborach przez ten weekend.

  Prezydent Czech Miloš Zeman, prezydent Finlandii Sauli Niinistö oraz kanclerz Austrii Sebastian Kurz. Fot.: OISV/ CC-BY-SA-4.0/Hildenbrand MSC/CC-BY-3.0-DE/BfEIuA/CC-BY-2.0

Choć ostatnie dwa dni w polskiej narracji medialnej zdominowały tragiczne wieści z Nanga Parbat oraz skrajnie odmienne, bo bardzo radosne, z Zakopanego, był to również ciekawy weekend pod względem politycznym. W trzech europejskich krajach odbyły się ważne wybory. Zatem po kolei.

Sobotni wynik z Czech był najgłośniej w Polsce komentowany, więc nie ma potrzeby pisać o nim dużo. Prezydentem pozostał Miloš Zeman, którego co prawda nie można zaliczyć bezpośrednio do obozu konserwatywnego, ale jak najbardziej do eurosceptycznego i antyimigranckiego – i to głównie twardym stanowiskom w tych dwóch kwestiach zawdzięcza swoją wygraną z unijnym entuzjastą Jiřím Drahošem. Jest to kolejny sygnał dla Brukseli, że oprócz przedstawicieli salonu i elit nie ma wśród społeczeństwa zwolenników polityki prowadzącej do tożsamościowej samozagłady.

Z kolei wczoraj, w niedzielę, w Finlandii już w pierwszej turze wybory prezydenckie wygrał dotychczasowy prezydent Sauli Niinistö. Zdobył fenomenalny wynik na poziomie 63%, a jego najpoważniejszy kontrkandydat z partii Zielonych wywalczył jedynie 11% głosów poparcia. Co ciekawe, informacja ta w ogóle nie pojawiła się na wielu portalach, także prawicowych, mimo iż wygrana Niinistö jest dobrą wiadomością dla osób o poglądach konserwatywnych.

Sauli Niinistö określa samego siebie jako chrześcijanina, choć oczywiście w Finlandii oznacza to przynależność do Ewangelicko-Luterańskiego Kościoła, a więc do denominacji protestanckiej. Mimo tego Niinistö w kampanii wyborczej przyznał, że wierzy w to, iż Jezus Chrystus jest Synem Bożym, który zmarł na krzyżu, aby zbawić świat. Fakt, który w Polsce wydaje się oczywistością, przypomniany w Finlandii zasługuje na uznanie, gdyż w tym północnoeuropejskim kraju 25% społeczeństwa deklaruje ateizm, a tylko 33% wyraża przekonanie, że Bóg istnieje (reszta dryfuje gdzieś pomiędzy).

W 2004 r. Niinistö z rodziną odpoczywał w Tajlandii, kiedy na wybrzeże wylało się śmiercionośne tsunami, które pochłonęło co najmniej 300 tys. istnień ludzkich. Niinistö z synem wdrapał się na stację bazową jednej z sieci telekomunikacyjnych i w ten sposób się uratował. W jednym z wywiadów opowiadał, że po tej tragedii zwracał się do Boga z modlitwą i prośbą o zrozumienie tak straszliwej tragedii, ale do dziś szuka pewnych odpowiedzi. Podobnie szukał wyjaśnienia po śmierci swojej żony w wypadku samochodowym. Niinistö owdowiał w wieku 46 lat.

Utopia europejska. Kryzys integracji i polska inicjatywa naprawy

Krzysztof Szczerski

Najnowsza książka Krzysztofa Szczerskiego, politologa i polityka, profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego, a obecnie szefa gabinetu prezydenta.Wychodząc z pierwotnych koncepcji wspólnoty europejskiej, nawiązując do myśli tzw. Ojców Założycieli, autor przestrzega - zgodnie z tym, co mówił w polskim Sejmie św.

Zobacz w czytelni Zamów książkę

W wymiarze politycznym Niinistö stara się utrzymać balans między Rosją (z którą Finlandia graniczy od wschodu na długości 1340 km), a światem atlantyckim z USA na czele. Jest zwolennikiem przystąpienia Finlandii do Paktu Północnoatlantyckiego i stąd jako gość uczestniczył w warszawskim szczycie NATO w 2016 r. Z powodu oporu społeczeństwa nie udało się jednak jeszcze zrealizować tego celu. Niinistö jednoznacznie potępił aneksję Krymu przez Rosję, zarówno na szczeblu Unii Europejskiej, jak i w bezpośrednich kontaktach z rosyjskimi politykami.

Ponadto Niinistö jest przeciwnikiem przyjmowania islamskich imigrantów. W przemówieniu programowym przed fińskim parlamentem podkreślił w 2016 r., że „migracja jest poważnym problemem, a imigranci stanowią zagrożenie dla zachodnich wartości.” Niinistö dodał, że granice dla imigrantów gospodarczych powinny zostać zamknięte, zaś pomagać powinno się jedynie uchodźcom uciekającym przed wojną. Wskutek tej antyimigranckiej postawy w Finlandii mieszka „tylko” 60 tys. muzułmanów, czyli ok. 1% populacji. W sąsiedniej Szwecji muzułmanów jest natomiast blisko 800 tys., co stanowi 8% ogółu mieszkańców.

Bardzo ciekawe, a równocześnie zupełnie przeoczone, były wybory do najważniejszego austriackiego parlamentu regionalnego w Dolnej Austrii, największego z austriackich krajów związkowych (landów). Były to pierwsze wybory po wygranej młodego chadeka Sebastiana Kurza jesienią zeszłego roku. Media stylizowały je zatem na prawdziwy sprawdzian, który miał potwierdzić, że zwycięstwo konserwatysty w zeszłorocznych wyborach parlamentarnych było wypadkiem przy pracy.

Tymczasem partia Kurza odniosła spektakularne zwycięstwo i zdobyła większość bezwzględną, czyli ponad połowę miejsc w parlamencie Dolnej Austrii. Ostatnie sondaże przedwyborcze przewidywały wynik nawet o 8% gorszy. Media chciały pośrednio zaszkodzić Kurzowi i jego chadecji atakując jego nowego koalicjanta (aczkolwiek w tym przypadku słusznie, o czym pisaliśmy tutaj), ale wszystkie próby spełzły na niczym, a 31-letni konserwatysta nie tylko utrzymał swoją przewagę nad konkurencją, ale jeszcze ją powiększył.

Polskość jest przywilejem. Antologia publicystyki patriotycznej

Adam Bujak, Andrzej Nowak, Krzysztof Szczerski, ks. Dariusz Oko, ks. Waldemar Chrostowski, Adam Sosnowski

Adam Bujak, ks. Waldemar Chrostowski, Antoni Macierewicz, Andrzej Nowak, ks. Dariusz Oko, Krzysztof Ożóg, Leszek Sosnowski, Krzysztof Szczerski, Janusz Szewczak w jednej książce!
A to jeszcze nie wszyscy autorzy wydawanego przez Białego Kruka miesięcznika kulturalnego "Wpis", którzy swym wybitnym piórem wzbogacają tę niezwykle patriotyczną publikację.

Zobacz w czytelni Zamów książkę

W przeciągu dwóch dni w trzech istotnych krajach nie tylko Europy, ale także regionu ważnego z punktu widzenia Polski, wygrały opcje konserwatywne (mniej lub bardziej), sceptyczne wobec kosmopolityzmu Brukseli oraz zdecydowanie niechętne polityce multi-kulti kanclerz Angeli Merkel. Nic dziwnego, że niemiecka prasa dzisiaj ubolewa nad tym, że rola Niemiec w Europie maleje, a w Berlinie powinno się utworzyć jak najszybciej nowy rząd, aby temu przeciwdziałać. Coraz bardziej oddalają się wymarzone przez Radosława Sikorskiego czasy niemieckiej hegemonii. Dla Polski to dobra wiadomość.

Adam Sosnowski

Redaktor prowadzący miesięcznika „Wpis”, germanista, autor kilku książek oraz wielu artykułów publicystycznych i naukowych.

Wiara Patriotyzm i Sztuka

Numer 1/2018

 

Zobacz WPIS